حسابهای دائمی و موقت

دفتر کل شامل تعدادی حساب ( حسابهای دائمی و حسابهای موقت و حسابهای مختلط است ) که تشکیل دهنده ی صورتهای مالی می باشد. با توضیح بیشتری به تعریف هر یک از آنها می پردازیم

حسابهای موقت

مانده برخی از حسابهای دفتر کل در پایان دوره مالی به دوره بعد انتقال نمی یابند که اینگونه حسابها را حسابهای موقت یا اسمی می نامند. حسابهای درآمد، هزینه و برداشت حسابهای موقت هستند. این حسابهای موقت سرمایه مالک را تغییر می دهند. کسب درآمد موجب افزایش سرمایه مالک و وقوع هزینه و برداشت مالک موجب کاهش آن می گردد. به حسابهای درآمد و هزینه، حسابهای سود و زیانی نیز هم می گویند.

حسابهای موقت حسابهایی هستند که مانده آنها از یک دوره مالی به دوره بعد انتقال نمی یابد.

حسابهای موقت را در ترازنامه نمی آورند. اما تفاوت درآمد ها و هزینه ها یعنی سود یا زیان خالص ونیز برداشت مالک در صورت سرمایه منعکس می شود. و فقط سرمایه پایان دوره مالی را در ترازنامه می آورند.

نحوه بستن حساب های موقت:

این عملیات در پایان دوره مالی شامل ۴ مرحله زیر است:

1) حساب های درآمد:

هر کدام از حساب های درآمد که دارای مانده بستانکار باشند بدهکار و حساب خلاصه سود و زیان به میزان جمع مانده حساب های درآمد بستانکار می گردد.

2) حساب های هزینه:

هر کدام از حساب های هزینه که دارای مانده بدهکار باشند، بستانکار و حساب خلاصه سود و زیان به میزان مجموع مانده حساب های هزینه بدهکار می گردد.

3) حساب خلاصه سود و زیان:

پس از بستن تمامی حساب های درآمد و هزینه، مانده حساب خلاصه سود و زیان گویای سود یا زیان خالص دوره مالی است. چنانچه مانده حساب خلاصه سود و زیان بستانکار باشد، نشان دهنده سود خالص است و به حساب سرمایه منتقل می شود.
برای انتقال مانده بستانکار حساب خلاصه سود و زیان (سود خالص)، این حساب به میزان مبلغ مانده، بدهکار می شود. در این مواقع حساب سود و زیان انباشته به همین مبلغ بستانکار می گردد. اگر حساب خلاصه سود و زیان دارای مانده بدهکار باشد (زیان خالص)، این حساب به میزان مبلغ مانده، بستانکار می شود. در اینجا حساب سود و زیان انباشته به همین مبلغ بدهکار می شود.

4) حساب های موقت دارایی و بدهی جاری مانند حساب برداشت سهامداران:

برای بستن حساب برداشت سهامداران که عموما” دارای مانده بدهکار است به میزان مبلغ مانده، این حساب بستانکار شده و حساب سرمایه به همین مبلغ بدهکار می شود.

حسابهای دائمی

این حسابها همانطور که از نامشان پیداست، دائمی هستند. یعنی، فقط مربوط به یک دوره مالی نبوده، مانده آنها به دوره مالی بعد انتقال می یابد.
حسابهای ترازنامه، از نوع حسابهای دائمی است.

در پایان هر دوره مالی، حسابهای دائمی مانده گیری می شوند. سپس مانده های جدید در ترازنامه پایان دوره منعکس گردیده، به دوره مالی بعد نقل می گردند.
به حسابهای دائمی، حسابهای واقعی نیز گفته می شود.

حسابهای مختلط

این حسابها مخلوطی از حسابهای دائمی و موقتی می باشند.
بدین ترتیب، در پایان دوره مالی، با استفاده از تعدیلات، آن قسمت از مانده حساب که جزء حسابهای موقتی است را(باید به صورت سود و زیان انتقال یابد، یعنی در محاسبه سود یا زیان ویژه دوره مالی موثر است و به حساب خلاصه سود و زیان بسته می شود)، از آن جدا می نمایند. مابقی را که جزء حسابهای دائمی است، به ترازنامه پایان دوره انتقال می دهند.
پیش پرداختهای هزینه، پیش دریافتهای درآمد از حسابهای مخلوط می باشند.

با ما در تلگرام و اینستاگرام همراه باشید تا از اخبار روز با خبر شوید.