طبق ماده 21 قانون کار؛ حق سنوات و یا مزایای پایان خدمت، مبلغی معادل یک ماه آخرین مزد ثابت دریافتی کارگران است که کارفرما باید به کارگران خود پرداخت کند. در ادامه فرمول محاسبه سنوات و نحوه پرداخت حق سنوات را توضیح می دهیم.
سنوات با خاتمه کار و یا فسخ قرارداد کار به کارگر پرداخت می‌شود. حتی به افرادی که کمتر از یک سال کارکرد داشته باشند نیز به نسبت کارکرد آن‌ها تعلق می‌گیرد.
صحبت‌هایی در این مورد وجود دارد که اگر کارگری کار خود را ترک کند سنوات به وی تعلق نمی‌گیرد؛ در صورتی که اینطور نیست.
فرمول محاسبه سنوات سال 1402 کارگران (سال 1401، سال‌های پیشین و پیش رو)
فرمول محاسبه سنوات کارگران به‌صورت زیر است:
سنوات = تعداد روزهای کارکرد * ۳۶۵ روز / حقوق پایه
نحوه پرداخت حق سنوات
کارفرمایان می‌توانند میزان سنوات را ماهانه پرداخت کنند؛ بیشتر کارفرمایان در انتهای سال یا زمان اتمام قرارداد این مبلغ را به پرسنل خود پرداخت می کنند.
میزان حق سنوات معادل یک ماه آخرین مزد ثابت دریافتی به کارگر در هر سال است. با دریافت این پاداش، انگیزه پرسنل بالا رفته و کیفیت و بازده تلاش او افزایش می یابد.
اگر سنوات پرسنل به صورت سالانه پرداخت نشود، زمان تسویه حساب یا ترک کار، کل سنوات براساس آخرین حقوق محاسبه می‌گردد.
تفاوت پایه سنوات با حق سنوات چیست؟
برای اینکه بدانید پایه سنوات چیست باید آن را با حق سنوات مقایسه کنیم. حق سنوات به‌عنوان پاداش پایان کار به آن دسته از کارگرانی که سابقه یک‌ساله کاری دارند پرداخت می شود.
اما پایه سنوات برای کارگاه‌هایی است که طرح طبقه‌بندی مشاغل دارند که پایه سنوات به حداقل حقوق آن‌ها اضافه می‌گردد. «پایه سنواتی» را می‌توان بخشِ حمایتیِ پایه حقوق نامید که عموماً برای جبران کردن حداقل دستمزد، توسط شورای عالی کار، تصویب و ابلاغ می‌شود.
حداقل سابقه برای بیمه ی بیکاری چقدر است؟ اگرتمایل دارید در این زمینه بدانید روی لینک کلیک کنید.
با ما در تلگرام و اینستاگرام همراه باشید.
بدون دیدگاه