روش محاسبه میزان مالیات به چه صورت است؟ بر اساس قانون مالیاتهای مستقیم، نرخ مالیات عملکرد معادل ۲۵% سود خالص می باشد. قبل از محاسبه ذخیره مالیات عملکرد باید با در نظر گرفتن قانون مالیات های مستقیم مواردی از قبیل درآمدهای معاف از مالیات و همچنین هزینه های مربوط به درآمدهای معاف از مبلغ سود کنار گذاشته شود و همچنین سایر موارد نیز رعایت گردد.
با فرض اینکه اینکه میزان سود سال مربوطه معادل ۳۰۰/۰۰۰/۰۰۰ ریال می باشد، روش محاسبه میزان مالیات متعلقه به شرح زیر محاسبه و ثبت حسابداری آن انجام می شود:
۷۵/۰۰۰/۰۰۰ = ۲۵% * ۳۰۰/۰۰۰/۰۰۰
سود (زیان) انباشته ۷۵/۰۰۰/۰۰۰
ذخیره مالیات عملکرد ۷۵/۰۰۰/۰۰۰
نکته: میزان ذخیره به صورت علی الحساب می باشد و مبلغ دقیق آن پس از رسیدگی به اسناد و مدارک توسط سازمان امور مالیاتی مشخص می شود.
روش محاسبه اندوخته قانونی و سایر اندوخته ها:
اندوخته قانونی بخشی از سود خالص هر سال می باشد و طبق ماده ۱۴۰ اصلاحیه قانون تجارت به عنوان ذخیره قانونی در نظر می گیرند. طبق قانون تجارت باید هر ساله معادل ۵%سود شرکت جهت اندوخته قانونی ذخیره شود تا میزان آن به ۱۰%سرمایه برسد. پس از اینکه مقدار اندوخته قانونی با ۱۰% سرمایه شرکت برابر شد الزامی به ذخیره مقدار بیشتر وجود ندارد و اختیاری می باشد.
نکته: طبق ماده ۲۳۸ اصلاحیه قانون تجارت، مبنای محاسبه اندوخته قانونی ، سود خالص پس از وضع زیان های وارده در سالهای می باشد. بنابراین ، در شرایطی که شرکت زیان انباشته (سنواتی ) دارد ، تنها ، رقم سود خالص سال جاری نباید مبنای محاسبه اندوخته قانونی قرار گیرد. بلکه لازم است جمع زیان سنواتی از رقم سود خالص سال جاری کسر و یک بیستم مازاد محاسبه و به عنوان اندوخته قانونی در نظر گرفته شود .
سایر اندوخته ها:
در نظر گرفتن سایر اندوخته ها مانند اندوخته عمومی و احتیاطی اختیاری و در صورت تصمیم هیات مدیره انجام می گیرد. این اندوخته ها نیز از سود خالص و مطابق مصوبه هیات مدیره در نظر می گیرند.
با در نظر گرفتن سود ۳۰۰/۰۰۰/۰۰۰ ریالی در مثال پیشین و میزان اندوخته قانونی معادل ۵% سود خالص و اندوخته احتیاطی معادل ۱۰% سود خالص ثبت حسابداری مربوطه به شرح زیر می باشد:
سود (زیان) انباشته ۴۵/۰۰۰/۰۰۰
اندوخته قانونی ۱۵/۰۰۰/۰۰۰
اندوخته احتیاطی ۳۰/۰۰۰/۰۰۰
نکته: مبنای محاسبه اندوخته ها، میزان سود خالص قبل از کسر ذخیره مالیات می باشد.
مانده این حساب‌ها به همراه سایر حساب های دادئمی به صورت مستقیم به دوره مالی بعد منتقل می‌شود. برای این کار از حساب “تراز اختتامیه” استفاده می‌کنیم. بدین صورت که تمام حسابهای دائم که دارای مانده بستانکار هستند را بدهکار کرده و حساب تراز اختتامیه را بستانکار می‌کنیم. سپس تراز اختتامیه را معادل مانده حسابهای با مانده بدهکار، بدهکار می کنیم و همه حسابهای دارای مانده بدهکار را بستانکار می‌کنیم:
سرمایه بدهکار اندوخته قانونی بدهکار اندوخته احتیاطی بدهکار سود (زیان) انباشته بدهکار حسابهای پرداختنی تجاری بدهکار
سایر حسابهای پرداختنی بدهکار
ذخیره مالیات بدهکار
ذخیره استهلاک بدهکار
ترازاختتامیه بستانکار
ترازاختتامیه بدهکار
موجودی نقد و بانک بستانکار
حسابهای دریافتنی تجاری بستانکار
سایر حسابهای دریافتنی بستانکار
داراییهای ثابت بستانکار
بدون دیدگاه