استهلاک دارایی های بلااستفاده درچه صورت هزینه قابل قبول شناخته میشوند؟
- جهت داراییهای ثابتی که خریداری می شود ولی استفاده نمی شود، استهلاک محاسبه نمی شود. هر چند یکی از علل استهلاک، گذشت زمان است. ولی با این حال، دوره قبل از بهره برداری از دارایی ثابت خریداری شده، استهلاک محاسبه نمی شود.
- اینگونه داراییهای ثابت در یادداشت داراییهای ثابت مشهود و تحت سر فصل اقلام سرمایه ای نزد انبار،در انتهای یادداشت مذکور منعکس می گردد.
- ضمنا مبدا محاسبه استهلاک دارایی ها، از ابتدای ماه بعد از بهره برداری می باشد.
- جهت داراییهای ثابتی که بعد از مدتی استفاده، کنار می روند، استهلاک محاسبه می شود.
- مطابق با تبصره ماده 6 دستورالعمل ابلاغی در بخشنامه 200/95/78 مورخ 1395/11/04
- «موسسات می توانند در موارد غیرفعال و یا بلااستفاده ماندن موقت دارایی بیش از شش ماه متوالی در یک دوره مالی،
هزینه استهلاك دارایی مزبور در مدت بلااستفاده ماندن را به میزان 30 درصد محاسبه نمایند. در هنگام محاسبه استهلاك برحسب زمان، 70 % مدت زمانی که دارایی بلااستفاده است، به باقی مانده مدت معین براي استهلاك دارایی در این جدول اضافه می شود. حکم این تبصره در مورد ساختمانها و تأسیسات ساختمانی و دارایی هاي نامشهود با عمر مفید معین جاري نمی باشد.» درصورت رعایت مفاد فوق مورد تایید سازمان امور مالیاتی کشور می باشد.
با ما در اینستاگرام هم همراه باشید.
در این مقاله به دارایی های مشمول مالیات پرداختیم.
بدون دیدگاه